باب دل : مجموعه اشعار مهدوی

اگر چه روز من و روزگار می گذرد

دلم خوش است که با ياد يار می گذرد

چقدر خاطره انگيز و شاد و رويايی است

قطار عمر که در انتظار می گذرد

به ناگهانی يک لحظه عبور سپيد

خيال می کنم آن تک سوار می گذرد

کسی که آمدنی بود و هست، می آيد

بدين اميد، زمستان، بهار، می گذرد

نشسته ايم به راهی که از بهشت اميد

نسيم رحمت پروردگار می گذرد

به شوق زنده شدن، عاشقانه می ميرم

دوباره زيستنم زين قرار می گذرد

همان حکايت خضر است و چشمه ظلمات

شبی که از بَرِ شب زنده دار می گذرد

شبت هميشه شب قدر باد و، روزت خوش

که با تو روز من و روزگار می گذرد