باب دل : مجموعه اشعار مهدوی

تا نفسگيرم نکرده گريه های اين غروب

سرخی آفاق را از چشمهای من بروب

گم شوم شايد شبيه وعده ی ديدار در

بادهای بی شمال و آسمان بی جنوب

هيچ بيداری شبيه رسم اين ديدار نيست

نيم شب هايی که می بينم تو را در خواب ، خوب

نيم شب هايی که ماه از حسرت ديدار تو

می کند در نقره زار خواب های من رسوب

قحطسال عشق هم آمد عزيزا ! پس چه شد

خرمن آن وعده هايی را که دادی خوب ، خوب؟

بی تو نه چاهی نه راهی نه خدايی مانده است

آه تنها کعبه ای دارم که از سنگ است و چوب

ای غم يوسف که در دل پادشاهی می کنی!

سر به اين سينه به اين ديوار زندان کم بکوب

غيب و پيدا هرچه باشی من می آموزم تو را

( اِنّ ربّي يَقذِفُ بالحقِّ علّامُ الغُيوب )

سوره سبا آيه 48

سودابه مهيجی