باب دل : مجموعه اشعار مهدوی

 هرجا غزل به قافيه يار می رسد

 ای دل حکايت تو به تکرار می رسد

يک‌ روز صبح زود تو از خواب می پری

چشمت به او می افتد و پر در می آوری

او کيست؟ تازه قصه‌ ی ما می شود شروع

بود و يکی نبود خدا می شود شروع

ناگه به خود می آيی و درمانده می شوی

دل‌ خسته از بهشت خدا رانده می شوی

طوفان شروع می شود و ماجرا تويی

کشتی به آب می زند و ناخدا تويی

از شهر می گريزی و تنها، تبر به دست

حتی بت بزرگ دلت را شکسته است

يک‌ روز ديگر از تو نجابت، نگاه از او

زل می زنی به چشم زليخا و آه از او

اين قصه در ادامه به دريا رسيده است

يعنی عصا دوباره به موسی رسيده است

دل پادشاه گشت و سليمان ماجراست

بلقيس پس کجاست که پايان ماجراست

ای روزگار! قافيه تنگ است و باز من

من يونسم دهان نهنگ است و باز من

وقتی خريده‌اند به سيبی تو را مرنج

نفروختند اگر به صليبی تو را مرنج

يک‌ روز صبح زود تو از خواب می پری

چشمت به او می افتد و پر در می آوری

او کيست تازه قصه‌ی ما می شود شروع

بود و يکی نبود خدا می شود شروع

من منتظر نشسته که ناگاه می رسی

يک‌ روز صبح زود تو از راه می رسی